Zag vorige week in een tijdschrift een “scheve” foto. Horizon uit het lood. Moest ik weer even aan wennen, maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik mij daar ook langere tijd schuldig aan heb gemaakt. Dat was 15 jaar terug heel normaal en deze twee voorbeelden komen uit die tijd. Ok, een daarvan staat wel recht, maar het scherpteverloop is wel anders. Dat zag je ook vaak, Ik had een camera waarmee dat kon. Beetje tricky want je zat er snel naast. Was een object in de voorgrond scherp, maar het gezicht niet. Op een gegeven moment zijn die effectjes gewoon verdwenen. De tijd van het gekleurde licht hadden we toen al gehad. Veel rode en blauwe filters voor de flitsers, van onderaf met groen belicht en een oranje lichtje op het gezicht. Er stond vaak een heel bouwwerk op de set. Deze vorm van spookverlichting was niet altijd even flatterend voor de modellen.
Fotografie is natuurlijk ook onderhevig aan modes en misschien was de foto die ik zag een teken dat sommige dingen weer terug gaan komen. Ik vind het niet mooi als ik het zo terugzie en vergewis mij er nu altijd van dat de horizon recht blijft evenals het scherptevlak. Zo niet bij de opname danwel achteraf. Maar modegrillen kan je niet tegenhouden en dingen die we ooit mooi vonden verafschuwen we nu. Of andersom. Misschien sta ik over een tijdje ook weer scheef en moet ik uitleggen dat ik heel hip bezig ben.
