Voordat iedereen direct de verlopen museumjaarkaart gaat verlengen kan ik melden dat het hier een expositie van slechts één dag betrof. De foto’s zijn alweer van de muren verdwenen.
Afgelopen weekend kon ik even exposeren bij galerie Bradwolff in Amsterdam Oost. De ruimte was kort beschikbaar en het leek een bevriende galeriehoudster een goed plan als ik daar eens ging hangen met nieuw en speciaal voor het gekoppelde event gemaakt werk. Alleen, als enige. Echt solo, en dus is het geen borstklopperige titel boven dit stukje. Ik heb altijd met andere exposanten de eer moeten delen. In museum Fodor met een serie over de Rai (gemeente-opdracht), in Foam ooit een weekend met 1 foto (Elegance veiling voor een goed doel), in het Singer Museum te Laren met medestudenten van de Rietveld academie. En twee jaar terug, bij de Grunerie in Oegstgeest. Ik moest de aandacht van het kunstminnende publiek delen met anderen. Het is ook veel te lang geleden allemaal en een best wel meelijwekkende hoeveelheid openbaringen op het CV van een kunstenaar die ik toch in mij meen te hebben. Ergens diep van binnen huist een vrije fotograaf die aan de muur wil. Toch ben ik veel dagen van het jaar op kantoren te vinden om daar brood te winnen. Wel elke dag een ander kantoor, maar toch.
Thema van de 1-daagse feestelijkheden in de galerie was “Bloei”, iets wat ik verder niet hoef te duiden lijkt me. Kijk maar, mensen met een bloem. Mensen die in hun bloei zijn of nog moeten komen. Voornamelijk nog vrienden en familie. Maar de serie kan zelf ook gaan bloeien natuurlijk.
Voor mijn tweede en veel grotere Solo ! Die hopelijk wat langer kan blijven hangen.
