Afgelopen zaterdag was ik bij een bijeenkomst van zo'n 200 mensen in het Openluchtmuseum in Arnhem. In een authentieke kasteelboerderij. Sfeerverhogende locatie voor een vergadering. Het was er donker, en vanaf het zeker 25 meter hoge balkenplafond hingen alleen wat kroonluchters met gloeilampen. Je ogen wennen er dan wel aan, maar de camera ziet dat toch anders. En omdat ik wel terug moest komen met frisse foto's vulde ik dit licht aan met een paar hoog gemonteerde flitsertjes.
Deze mijnheer stond te luisteren vanaf een kleine en lage ruimte aan de zijkant. Nog verder buiten het bereik van licht. Op iso 3200 nog nauwelijks te registreren. Spaarlamp achter z'n hoofd en indirect licht via lage raampjes die zo karakteristiek zijn voor zo'n boerderij. Bij voorbaat kansloos leek het. Ik zou er in eerste instantie niet voor kiezen om op die plek een portret te maken.
Maar nu zou ik graag even teruggaan en eens goed kijken wat de magische combinatie van factoren was wat deze foto zo bijzonder maakt. Licht, blik, houding, achtergrond. En een hoop mazzel denk ik.
Ik zie trouwens dat de foto in het klein beter overkomt op een ongecalibreerd scherm. Donkerder is mooier in dit geval.
BeantwoordenVerwijderen