Afval

Afgelopen weekend trof mij bovenop de vuilcontainer een vreemde verassing : er lag een camera. Canon powershot S40. Er lagen wel meer bruikbare zaken bij, dus het leek er op dat iemand wel afscheid had genomen, maar niet op de harde manier. "Is nog bruikbaar" is de boodschap dan. 
Hij zat in een tasje, compleet met oplader en geheugenkaart. Het is een 4 megapixel cameraatje en na onderzoek vond ik dat hij ongeveer 10 jaar oud moest zijn en ooit 700 dollar heeft gekost. 

Veroudering gaat snel. In 10 jaar tijd heeft zo'n ding z'n waarde dus verloren. Ingehaald door cameraatjes in mobiele telefoons. Want wat moet je er mee ? Maakt nog prima foto's zoals dit voorbeeldje laat zien, je kan er zelfs in RAW formaat mee schieten. En de sensor is toch groter dan die van de mobieltjes. Dus in theorie beter.
Maar ik heb al een kast vol. Toch maar weer terugleggen denk ik. Voor iemand die hem op waarde weet te schatten en meeneemt op vakantie. "Is nog heel erg bruikbaar" zal ik erbij schrijven.

Ruïne Porno ?

In gallerie Fontana Fortuna aan de Keizersgracht hangt een expositie met de naam "The Ruins of Detroit". Prachtige fotografie over de vergankelijkheid van oude gebouwen in de stad die eens Motor City was. Mooi en zeer esthetisch. En daar wringt iets, hoewel ik de vinger er niet helemaal op kan leggen. Verval van schoonheid is natuurlijk een thema wat we al heel lang aantrekkelijk vinden. En dat is hier heel mooi in beeld gebracht. Op groot formaat gefotografeerd en op een theatrale manier uitgelicht waar nodig. Maar toont het nou een fotografische visie of is het een zeer gelikte registratie ? Aan de muur hing een krantenknipsel met een recensie waarin de naam ruïne-porno werd gebruikt. Had ik nog niet eerder gehoord. Wel van de term "food-porn", een verwijzing naar de mode in de food-fotografie van een paar jaar terug om er heel dicht bovenop te zitten. 
Het dekt hier de lading wel denk ik. Hoef ik vast niet uit te leggen. 

Twee weken terug was ik op het Kema terrein in Arnhem voor een reportage. Op dit gigantische bedrijventerrein bevinden zich naast allerlei nieuwe bedrijven ook nog veel restanten van in onbruik geraakte gebouwen waar ooit vonken en bliksems rondloeiden. Mooi vervallen, niets meer aan gedaan in al die jaren. Een beetje zoals in Detroit dus. Maar dan zonder de porno.




Opdrachtgever TCN
expositie "The Ruins of Detroit" : http://www.fontanafortuna.com/

Mijnheer Bik

copyright Jeroen Dietz 2012

Mijnheer Bik woont in een woonzorgcentrum in Utrecht. Ik had met hem een korte maar bijzondere ontmoeting. Een kwartier in iemands leven, en er dan weer uit verdwijnen. Dan kom je natuurlijk niet echt iets te weten. Ja, mijnheer Bik is dol op operette. En zingt nog heel graag luidkeels fragmenten uit de bekendere meesterwerken van dit genre.  Wie kent nog "De Zigeunerbaron" of "Die Lustige Witwe" ? Ik vrees dat het na deze generatie afgelopen is met de waardering hiervoor. Totdat het over 20 jaar ineens weer hip is en er in het Volkskrant Magazine een artikel staat over de opkomende populariteit van operettemuziek onder jongeren. Mmmh, zou het echt ?
Mijnheer Bik had een broer die voor een "krantje" werkte. Het bleek J.M.Bik, columnist en redacteur van NRC. Overleden in 2011.
Maar deze mijnheer Bik heeft nog wel even. Vol levenslust. Hij vindt het vast leuk om de in grote getale aanwezige alleenstaande dames te vermaken. Dat kon ik hem vanwege de tijd niet vragen. Er moesten ook nog foto's worden gemaakt.
Maar het is mooi om iemand van die leeftijd ( 1927 ) te ontmoeten die er nog heel veel zin in heeft.

Ook al zagen we elkaar maar een kwartier, de vonk sloeg wel over.

Zuignap

Ik werk het liefste bij bestaand licht, maar soms gaat het niet anders en moet er een flitser aan te pas komen. Waren dat tot twee jaar terug ( bij mij iig ) nog logge studioflitsers op statief, nu zijn deze vervangen door handzamere exemplaren. Ik gebruik er vaak 2 of 3 tegelijk. De camera heeft een zendertje, dus ik kan draadloos werken. En die flitsertjes overal opleggen of aanhangen. Maar soms wil je ze op een plek waar het niet kan. Omdat ik meestal met de richting van het daglicht meeflits is dat dus vaak een raam. En daar kan je geen klem aanhangen. Daarom was ik erg blij met deze vondst : een zuignap die tot 3 kilo kan hebben. Even vacuüm pompen en hup. Wel iedere keer spannend of de hele zaak niet naar beneden komt. Of dat ik de ruit breek.


Klant : Vecht & IJssel